Rate of change is an important subject for understanding functions. In fact rate of change can be thought as a function itself. Because reasoning about rate of change of one quantity with respect to another quantity is the basis of the function concept. The aim of this research is to determine the 8th graders’ ways of thinking about rate of change. The data were gathered using a teaching experiment methodology. The tasks used within teaching experiment were formed to explain students understanding rate of change. The results show that students’ ways of thinking can be categorized as non-quantitative rate of change and quantitative rate of change. After completing the teaching experiment, the students moved from non-quantitative to quantitative rate of change.

Bu arastirmanin amaci; Milli Egitim Bakanligina bagli okullarda görev yapan ögretmenlerin ögretim yöntemlerinin arastirilmasi, egitimde kullandiklari uygulama metotlarinin analizi, ögrencileri derse güdüleme çalismalarinin incelenmesi ve duygudaslik kurabilme becerilerinin tespitidir. Arastirmada nitel arastirma deseni kullanilmistir. Veri toplama araci olarak yari yapilandirilmis görüsme formu kullanilmistir. Arastirmanin çalisma grubunu farkli branslarda 18 ögretmen olusturmaktadir. Toplanan veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmistir. Içerik analizi sonucunda, kodlar belirlenmis ve bu kodlara uygun olarak temalar ortaya çikarilmistir. Arastirma sonuçlarinda verilerin analizinden su sonuçlara ulasilmistir: Arastirma sonucunda ögretmenlerin görüslerine göre; nitelikli ve etkin ögretmen özelliklerinin basinda teknolojiyi iyi kullanabilme gelmektedir. Ayni zamanda etkili ögretmenler, bilgiyi aktaran degil, bilgiye ulasmada ögrencilere yol gösteren ögretmenlerdir. Arastirma sonuçlarina göre; ögretim uygulamalarinda ögretmenlerin birden fazla duyu organina hitap etmelidir. Farkli materyalleri, etkinliklerinde kullanarak planlama yapilmasi ögretim sürecini daha kaliteli hale getirecektir. Bunlarin yani sira, nitelikli ögretmenler ödüllendirme sistemini iyi kullanan, iyi iletisim becerisine sahip ve sinif içi ögretim uygulamalarinda empati kurabilen egitimciler olarak görülmektedir.

Bu arastirmanin temel amaci Milli Egitim Bakanligi Iletisim Hatti ALO 147, BIMER ve CIMER’e Antalya Ilinden yapilan sikâyetlerin analizi ve degerlendirilmesini yapmaktir. Antalya Il Milli Egitim Müdürlügü ARGE (Arastirma Gelistirme Birimi) tarafindan söz konusu sikâyetlerin analizi ve bu konuda çözüm önerilerini içeren sunu 2018- 2019 Egitim-Ögretim yili basinda tüm okullara resmi yaziyla gönderilerek tüm personelin bilgilendirilmesi ve bu konularda yasanan sikâyetlerin azaltilmasi amaçlanmaktadir. Iletilen sikayetlere bakildiginda en çok sikayetin Temel Egitim kademesinden ve veliler tarafindan yapildigi ve özellikle okul temizligi, güvenligi ile bagis konularinin ön siralarda yer aldigi görülmektedir. Sikayetlerin artmasina neden olarak öne çikan temel unsurun ise yönetici ve ögretmenlerin veliyle saglikli iletisim kuramamalarindan kaynaklandigi anlasilmaktadir.

Arastirmanin amacini, Mardin ilinde temel egitim kademesindeki Suriyeli ögrencilerin egitim sürecine iliskin ebeveyn görüslerinin degerlendirilmesi olusturmaktadir. Arastirmada nitel arastirma yöntemlerinden olan durum çalismasi deseni kullanilmistir. Arastirmanin çalisma grubunu Mardin il merkezinde yasayan 26 tane Suriye’den göç etmis ebeveyn olusturmustur. Verileri toplama araci olarak, konu ile ilgili literatür taranarak kuramsal temel olusturulmus ve literatür bilgilerinden yararlanilarak yari yapilandirilmis bir görüsme formu uygulanmistir. Verilerin analizinde içerik analizi kullanilmistir. Arastirmanin bulgularina göre genel olarak geçici egitim merkezinde Arapça konusulmasindan dolayi problem yasamadiklarini ve bu açidan Türk devlet okulunda sorun yasadiklarini belirtmislerdir. Ögretmenlerle olan iliskiler hususunda ise her iki okulun ögretmenleri ile de problemleri olmadigini belirtmislerdir. Egitime devam etmek istedikleri yer olarak ise Türk devlet okulunu seçmislerdir. Arastirma sonucunda ebeveynlerin genel olarak Türk devlet okullarindan ve ögretmenlerinden memnun olduklari belirlenmistir. Baslarda yasadiklari sorunlari artik yasamadiklari sonucuna ulasilmistir.

Bu arastirmada, okul yöneticilerinin demografik özellikleri ile teknolojik liderlik öz yeterlik algilari arasindaki iliskiyi ortaya koymak amaçlanmistir. Çalisma, Karaman ilindeki resmi ilkokullarda, ortaokullarda ve liselerde görev yapmakta olan okul yöneticileri ile yürütülmüstür. Bu üç kademeden toplam 153 yöneticinin katildigi çalismada, ‘Teknoloji Liderligi Öz Yeterlik Ölçegi’ kullanilmistir. Arastirmada elde edilen sonuçlar ele alindiginda, okul yöneticilerinin teknolojik liderlik öz yeterlik algilarinin genel olarak yeterli seviyede oldugu sonucuna varilmistir. Arastirma sonuçlarina göre, okul yöneticilerinin ‘vizyoner liderlik’ alt boyutunda kendilerini görece olarak çok yeterli gördügü; bunu sirasiyla ‘profesyonel uygulamada mükemmellik’, ‘dijital çag ögrenme kültürü’, ‘dijital vatandaslik’ ve ‘sistematik gelisim’ alt boyutlarinin takip ettigi saptanmistir. Okul yöneticilerinin teknolojik liderlik öz yeterlik algilari ile çalistiklari kurum türü, cinsiyet, unvan ve egitim durumlari arasinda anlamli bir fark tespit edilmezken; yasa ve kidem yilina göre anlamli farkliliklar oldugu görülmüstür. Ayrica 40 yasin altindaki okul yöneticilerinin kendilerini, teknolojik liderlik öz yeterligi anlaminda diger yöneticilere göre daha yeterli gördükleri sonucuna ulasilmistir. Bu baglamda düsünüldügünde karar vericiler, yas degiskeni bulgularindan yola çikarak daha ileri yastaki okul yöneticilerinin teknolojik liderlik öz yeterlik kapasitesini gelistirici önlemler alabilirler.

Bu çalisma ile portfolyo degerlendirmesinden yararlanarak ögretmenlerin etki alanlarini dogru ve etkili kullanabilmeleri amaçlanmaktadir. Bu amaçla öncelikle portfolyo ve ögretmen degerlendirme portfolyolari hakkinda, daha sonra ise ögretmen porfolyosu degerlendirme hakkinda detayli bilgi verilmistir. Zira ögretmenin egitim sisteminin tüm paydaslariyla etkilesim içinde oldugu söylenebilir. Ögretmenin etki alani, ögrenciden baslayarak egitim kurumunun dis çevresini ve toplumu etkileyen sonuçlara götürebilir. Ögretmen portfolyosu degerlendirme, ögretmenin etkileme gücünün etkin kullanimini saglayabilecek alternatiflerden biri olarak nitelendirilebilir. Zira ögretmen portfolyosu degerlendirme mesleki gelisiminin denetiminde kullanilmak üzere mesleki gerekliliklerin yerine getirilme ve meslege adanmislik düzeyine dair için bir çerçeve sunmaktadir. Ögretmen portföyü degerlendirmesi, akran etkilesimiyle veya bireysel olarak bir denetmenin, mentorun öncülügünde sürdürülebilen bir süreç olarak adlandirilabilir. Bununla birlikte, hepsini ayni anda kullanarak devam ettirilebilir. Bu baglamda ögretmen portfolyosu degerlendirme meslege hazirlik ve mesleki hayatinda ögrenme, gelisim ve performansinin sistematik olarak ele alinmasi, gelisime açik yönlerin ortaya konulmasi ve gelistirilmesi gibi firsatlar sunmaktadir.